Het op 16 oktober verschenen boek van advocaat Richard Korver, Recht van Spreken, heeft inmiddels al de nodige reacties opgeleverd
Het op 16 oktober verschenen boek van advocaat Richard Korver, Recht van Spreken, heeft inmiddels al de nodige reacties opgeleverd.
Zo sprak Staatssecretaris Teeven bij de in ontvangst name ervan dat hij meent dat het boek relevant is voor iedere strafrechtjurist, Officier van Justitie en agent.
Strafrechter Elianne van Rens heeft via rechtspraak.nl op persoonlijke titel gereageerd op het boek Recht van Spreken door te stellen dat het voorstel van Korver, in het huidige systeem, lastig uitvoerbaar zou zijn. De rechter gaat helaas voorbij aan het feit dat Korver een 70-tal heel concrete aanbevelingen doet die relatief makkelijk uitvoerbaar zijn.
Het hoofdargument dat de benadering van Korver, hoe sympathiek ook, niet binnen het huidige systeem zou passen miskent het feit dat Korver nu juist beoogt te komen tot een wijziging van dat systeem. Het is overigens apert onjuist te veronderstellen dat het slachtoffer pas een volwaardige partij kan zijn als sprake is van een dader en dat zulks niet bij een verdachte zou kunnen. Daar haalt Van Rens kunnen en willen door elkaar. Uit het boek van Korver blijkt dat dit in andere rechtsstelsels namelijk wel gebeurt en met succes.
De commentaren van Van Rens gaan dan ook niet in op de meest wezenlijke aanbeveling, namelijk om het slachtoffer partij te maken en tot grondige hervorming van het straf(proces)recht te komen.
Het is vanzelfsprekend aan de wetgever te bepalen wat wenselijk is. Rechters geven vaak aan dat het onwenselijk is als politici op hun stoel gaan zitten, het omgekeerde is even onwenselijk. Dat zal mogelijk de reden zijn waarom de rechter zich daar niet over heeft uitgelaten. Het boek beoogt immers de zeer basale vraag of ons strafrechtsysteem niet op een andere wijze zou moeten worden ingericht aan de orde te stellen.
De stelling van rechter Van Rens dat de rechtbank Den Haag een vaste plek geeft voor slachtoffers is weliswaar feitelijk juist, maar geeft ten onrechte de indruk dat aan de wensen van Korver en slachtoffers tegemoet is gekomen. Het is namelijk een plek op de eerste rij van de publieke tribune, veelal niet afgezonderd van anderen en zonder de vereiste faciliteiten als een tafel e.d..
Slachtofferhulp Nederland erkent in haar reactie op het boek dat dit wel mogelijk is, maar waarschuwt voor de mogelijkheid van secundaire victimisatie en meent dat een en ander goed doordacht dient te worden. Slachtofferhulp Nederland staat ook niet afwijzend tegenover het voorstel om slachtoffers de positie van procespartij te geven. Het slachtoffer kan hierdoor actief deelnemen aan de strafprocedure en hij zal beter gehoord worden.
De reactie van rechter Van Rens kunt u teruglezen op http://www.rechtspraak.nl/Actualiteiten/Nieuws/Pages/Slachtoffer-als-volwaardige-procespartij-lastig-uitvoerbaar.aspx
De reactie van slachtofferhulp Nederland op
http://www.slachtofferhulp.nl/Actueel/Kanttekeningen-bij-boek-Richard-Korver-Recht-van-Spreken/
De eerste particuliere lezers hebben inmiddels ook hun mening gegeven en wat daarbij opvalt is dat men aangeeft verrast te zijn door de inhoud van de in het boek opgenomen spreekrechtverklaringen.