De moeder, broers en vriend (hierna: nabestaanden) van Gabrielle Cevat hechten eraan kenbaar te maken het niet eens te zijn met de gewijzigde opstelling van het Openbaar Ministerie inhoudende dat niet zou kunnen worden bewezen dat Gabrielle zich heeft gelegitimeerd als politieagente alvorens verdachte F. haar neer schoot.
Eerstens heeft te gelden dat de Officier van Justitie de mening had dat dit wel te bewijzen zou zijn zodat het de nabestaanden bevreemdt dat het OM thans op basis van hetzelfde dossier opeens tot andere conclusies komt.
Daarnaast heeft het volgende te gelden: bewijs kan in het Nederlandse recht direct worden geleverd (bijvoorbeeld door videobeelden) danwel worden geconstrueerd.
Een bewijsconstructie is in deze wel degelijk te maken. Het Openbaar Ministerie heeft dat niet aangedurfd. De nabestaanden betreuren dat zeer omdat hierdoor hun visie niet onder de aandacht van het Hof is gebracht. Slachtoffers danwel nabestaanden mogen zich namelijk ter zitting niet uitlaten over de bewezenverklaring.
Een bewijsconstructie valt te maken nu er tal van aanwijzingen zijn die duiden op wetenschap en verdachte hier niet geloofwaardig over verklaart.
In narcoticazaken is dit een veelgebruikte bewijsconstructie bij drugskoeriers die beweren niet te hebben geweten dat er drugs in hun koffer zat. De redenering is dan als volgt:
De Rechtbank gaat er onder deze omstandigheden vanuit dat de verklaringen van verdachte kennelijk leugenachtig zijn en ertoe dienen om de waarheid te bemantelen, namelijk dat verdachte wetenschap had van het feit dat **er in beide koffers drugs verborgen zat**
of in de zaak F. (beter bekend als de zaak Cevat):
**Gabrielle Cevat politieagente was**
De aanwijzingen in deze zaak zijn de navolgende:
- Toen F. weg reed bij de Boegspriet, nadat hij daar door de voordeur heen had geschoten, was gezegd dat de bewoner de politie zouden bellen.
- Cevat heeft F. gedurende langere tijd achtervolgd.
- Het raam aan passagierszijde van de auto van F. en het raam aan bestuurderszijde van de auto van Cevat waren geopend, hetgeen onderling contact suggereert te meer daar het regende (en er dus geen logische andere reden was om met open ramen te rijden) en de auto`s naast elkaar werden geparkeerd, wat wederom contact doet vermoeden.
- Gabrielle bewaart haar politiebadge altijd in haar handtas die geopend op de bijrijderstoel werd aangetroffen terwijl de badge op straat bij het lichaam van Gabrielle werd gevonden.
- Politiemensen worden getraind en opgeleid om zichzelf te identificeren door de badge te tonen en te roepen: “Politie”.
- F. heeft direct na aanhouding uitlatingen gedaan tegen de politie als “ jammer dat jullie niet met z`n 4-en waren, op `n rijtje stonden”.
- F. heeft de politie veelvuldig bedreigd.
- Een verpleger die F. na aanhouding bezocht zou uitlatingen hebben gedaan die suggereren dat F. wel degelijk wist dat Gabrielle agente was.
- F. heeft erop aangedrongen dat deze verpleger gebruik zou maken van zijn verschoningsrecht. Dat doet vermoeden dat F. wenst dat er iets verborgen blijft.
- Er zijn gedetineerden die beweren dat F. zich over zijn wetenschap heeft uitgelaten.
- Op de dag van de moord op Cevat heeft F. de voicemail van zijn ex ingesproken en daarbij bedreigingen t.a.v. de politie achtergelaten.
Al het voornoemde in combinatie met het feit dat F. pas maanden na zijn aanhouding is gaan verklaren, toen hij inmiddels kennis had kunnen nemen van het dossier en F. zich sterk wisselend zaken herinnert van die avond, maken dat de nabestaanden de verklaringen van F. ervaren als leugenachtig.
De nabestaanden menen dat het OM op zijn minst de mogelijkheid van een bewijsconstructie als voornoemd aan het Hof had moeten voorleggen.
Nu het OM dat niet wilde doen kunnen de nabestaanden niet anders dan langs deze weg aandacht vragen voor hun visie. De wet biedt immers slachtoffers (of nabestaanden) van een misdrijf niet de mogelijkheid hun visie op de gang van zaken op zitting kenbaar te maken aan de behandelend rechters.
Voornoemde is zo belangrijk omdat de verdediging heeft bepleit dat geen sprake is van moord maar enkel van doodslag. Indien het Hof die gedachte volgt, zal sprake zijn van doodslag.
Indien echter wel bewezen zou zijn dat F. wist dat Gabrielle Cevat bij de politie was, kan worden betoogd dat sprake was van doodslag met strafverzwaring. Het verschil in strafmaat tussen doodslag en doodslag met strafverzwaring bedraagt 15 jaar!
Als advocaat van de nabestaanden treedt op:
